Δεν νοείται μετάνοια, χωρίς την εξομολόγηση. Γιατί η μετάνοια με αυτήν εκφράζεται, εκδηλώνεται κι ολοκληρώνεται. Γι\' αυτό και οι Πατέρες την αποκαλούν "αρχή της σωτηρίας".

Σε κάθε περίπτωση τα δάκρυα μετανοίας καθαρίζουν, η εξομολόγηση δικαιώνει. Όσοι ελεήθηκαν απ\' τον Θεό, προηγουμένως ομολόγησαν τις αμαρτίες τους. Γι\' αυτό κι αυτή πρέπει να του προσφέρεται ως θυσία της συντετριμμένης καρδιάς μας. Πες την αμαρτία σου για ν\' απαλλαγείς απ\' την αμαρτία! Η ομολογία των σφαλμάτων μας αφανίζει τα ίδια τα σφάλματα. "Οπως και το τόσο θλιβερό τους φορτίο! Αυτά, μεταξύ άλλων, μας τονίζουν οι Πατέρες με πλήθος από παραδείγματα.

Επιπλέον αναλύουν τις ιδιότητές της, τις μεγάλες ωφέλειες που έχουμε απ\' αυτήν, το πως ακριβώς πρέπει να γίνεται και σε ποιους, μας ενθαρρύνουν να μην απογοητευόμαστε όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, απαντούν σε πολλές απορίες κι αντιρρήσεις μας, αλλά και το πως να υπερβαίνουμε τα εμπόδια του πονηρού, όπως τη ντροπή για παράδειγμα.

Μήπως σήμερα, που τα ψυχολογικά προβλήματα μας καταδυναστεύουν λίγο ως πολύ όλους, τελικά αυτό που μας λείπει είναι η λύτρωση της εξομολογήσεως; Ας το σκεφτούμε...

Εξ άλλου τούτος είναι και ο σκοπός αυτού του βιβλίου: Τουλάχιστον να το σκεφτούμε!